Ben şu anda 44 yaşındayım, sizlerle bir acı anımı paylaşmak istiyorum.tabiiki bu anım aşk acısı! ama yanlışlarla üstelik kendi yanlışlarımla dolu ibretlik bir aşk acısı!
çok iyi zengin bir ailenin 3 kardeşten en büyüğüydüm 18 yaşımdaydım liseyi bitirdim üniversiteyi kazanamadım o zamanlar 1987 yılı bir gazete aldım böyle internetler telefonlar yoktu canım sıkıldı arkadaşlık ilanlarına baktım gazete'de isviçre'den muzaffer can diye birine mektup attım ve hemen bir hafta sonra cevap geldıi içinde birde resim o kadar yakışıklı ki hayallerimi süsleyen rüyalarımın prensiydi ona bayıldım,üstelik bende çok güzelim ama cesaret edip kendi resmimi koyamazdım,dayımın kızının bir resmini gönderdim ama güzel değildi, o kadar güzel mektuplarımız gitti geldiki artık resmen aşık olduk ''yaz tatilinde türkiyeye geliyorum'' diye yazdı, bende ailemle paylaştım ''tamam'' dediler ve uçakla direkt buraya,bizim eve geldi,geldiğinde ben banyoda makyaj yapıyordum ama bir yandanda o resimdeki ben değilim ne tepki verecek diye merak edip ürküyordum,neyse çıktım yanına ailemde varlar böyle baktı ağzı açık kaldı,hiç belli etmedi tokalaştık ve sarıldık, 1 hafta misafir oldu hiç renk vermedi ve iyice aşık oldum ona, çok güzel vedalaştık gitti.
ben güzel haberler beklerken bir mektup geldi''sen çok çok güzelsin ama yalancısın ben resimdeki kıza aşık oldum sana değil burda bitsin''dedi o aşk acısı beni yedi bitirdi.
evlendim bir kızım ve oğlum oldu onlar kocaman oldular ama o insan benim kalbimden hiç çıkmadı.
hayatta aşk'tan yana hiç gülmedim, kime çattıysam hep hüsran...
lutfen yorumlarınızı yazınız...
YanıtlaSil